Interview # 3
Ben Vollers
Reeds op de lagere school werd Ben’s talent voor tekenen opgemerkt. Het verschafte hem onder het toen nog vrij strenge school regime de bijzondere status van toegelaten tekenaar op het schoolbord, een uitzondering.
oorsprong kunstenaarschap: Ben heeft zijn kunstenaarschap naast zijn beroep als historicus ontwikkeld. Overwegend autodidact mixte hij oorspronkelijk figuratieve met expressionistische elementen. Kwam tot de ontdekking dat het eigenlijk veel spannender is om het gevoel bij een beeld te schilderen dan letterlijk het beeld weer te geven. Ondanks de abstractie in het grootste deel van zijn oeuvre verwijst Ben veelvuldig naar elementen uit het verleden, soms door letterlijk historische beelden, symbolen of begrippen in zijn werk te integreren, maar altijd door visuele situaties te creëren die rijk zijn aan werkelijke of fictieve herinneringen aan een denkbaar verleden dat wij met zijn allen zouden kunnen delen. Zoals Ben zelf zegt: kennis van de historie geeft kleur aan de gedachten wereld. Dat geldt in gelijke mate voor de kunstenaar als ook voor de toeschouwer.
referenties: in zijn schilderstijl is Ben geïnspireerd door The New York School van het abstract expressionisme, met namen als Pollock, Twombly en de Kooning. In zijn persoonlijke ontwikkeling heeft het zien in Rotterdam 1983 van een tentoonstelling van de Amerikaanse schilder David Salle, een latere volger van The New York School, grote indruk gemaakt: anti-expressionisme, neo-expressionisme en ‘de terugkeer van het figuurlijke’ verenigd in het werk van een en dezelfde kunstenaar! Ben sloot zich aan bij schilderscollectief Galerie 30. De intensive uitwisseling van gedachten met vakgenoten en het bespreken van elkaars werk verrijkt het persoonlijke proces en fungeert tegelijkertijd als een stok achter de deur om serieus en volhoudend door te werken aan eenmaal ingezette werkprocessen. Daan Lemaire, schilder en lid van Galerie 30, is een collega waarmee die Ben nog steeds op vriendschappelijk collegiale wijze eigen werk bespreekt.
persoonlijke werkstijl: Ben schildert spontaan en zonder beeld vooraf. Zijn credo is “het bewuste denken uitschakelen” en “dicht bij het gevoel werken”. Het werk ontstaat ter plekke, associatief uitdrukking gevend aan wat in zijn fantasie opkomt, soms gedragen door herinneringen aan bewust opgedane historische kennis of door latent aanwezige gedachten over grote begrippen als noodlot, doem, wraak, offer. In dit proces kunnen verdichtingen ontstaan die soms aanleiding geven tot nadere uitwerking.
Ben werkt met olieverf op doek en met acryl op papier, soms ook met acryl op doek. Krachtige kleurvlakken en patronen van eigenzinnige lijnen, veelvuldige gelaagdheid en atmosferische geladenheid kenmerken zijn schilderwerk. Daarnaast maakt hij ook ruimtelijk werk: beschilderde klei composities, speelse torens in bijna Afrikaanse abstracte stijl, maar ook collages met zeer theatrale setting.
doelstelling: Ben is zich ten allen tijde bewust van zijn 2 professies, historicus en kunstenaar. Zijn ambitie is het de essentie van beide professies met elkaar te verenigen in zijn werk. Als kunstenaar beoogd hij sporen van het verleden te verbeelden, op basis van zijn persoonlijk gevoel voor het verleden. Geen letterlijke documentatie, maar creatie van associatieve beeldelementen die fantasie en herinnering van de kijker prikkelen tot eigen waarneming tegen de achtergrond van eigen herinneringen aan het verleden.
Ben noemt zichzelf een lyrisch abstracte schilder, geïnspireerd door het abstract expressionisme.
door Winfried Scholz